ساختمان مسکونی:
ابه منظور ایجاد محیط مسکونی طراحی شده و مورد استفاده قرار می گیرند و امکانات لازم مطابق با آن تعبیه میگردد. فضاهایی مثل اتاق خواب، هال وپذیرایی، آشپزخانه و سرویس بهداشتی برای مسکونی ضروری می باشند. علاوه بر این ملزومات اولیه، می تواند شامل پارکینگ اختصاصی برای خودرو، فضای سبز مثل حیاط یا روف گاردن، انباری، شوفاژ خانه، استخر، جکوزی، سالن ورزشی و …

ساختمان آموزشی:
محیطی مناسب برای مؤسسات آموزشی مانند مدارس یا دانشگاه ها که توسط یک هیئت مدیره و یا یک نهاد وابسته مشابه اداره و شناخته می شوند. این مکان، باید امکانات آموزشی، تحصیلی، غذاخوری و تفریحی مربوط به آموزشی را فراهم سازد.

در جوار ساختمان های آموزشی، وجود خانه های مسکونی مناسب برای کارکنان و یا دانشجویان ساکن در محوطه دانشگاه نیز الزامی می باشد. موسسات آموزشی یک خوابگاه اختصاصی نیز در داخل و یا خارج از محوطه در نظر میگیرند.

ساختمان سازمانی:
اشامل اماکنی هستند که توسط سازمان های دولت یا نیمه دولتی و یا اتحادیه به منظور اهداف خاص ساخته می شوند. این اهداف عبارتند از : اهداف درمانی (درمان بیماران جسمی، بیمارستان کودکان، خانه سالمندان)، سازمان های مراقبت از کودکان بی سرپرست، سالن اجتماعات برای فعالیت های فرهنگی و یا امکانات اقامتی مذهبی از همچون زندان ها، مراکز درمانی، بازداشتگاه ها، و … محسوب میشود.

ساختمان جمعی:
محلی است که برای اجتماعات عمومی ای که به منظور سرگرمی، تفریحی، اجتماعی، مذهبی، ملی، مدنی، مسافرتی و اهداف مشابه برگزار می شوند ساخته می شوند. این نوع سازه ها مجموعه ای از خانه های سینما، خانه های تئاتر، سینماهای ماشین رو، سالن های اجتماعات، باشگاه ورزشی، ساختمانهای شهرداری، تالارهای کنفرانس، سالن های نمایشگاهی، موزه ها، سالن های بدنسازی، مجتمع های ورزشی، رستوران ها، مراکز شبانه روزی، باشگاه های ورزشی، اماکن عبادتی و … می باشد.

ساختمان های تجاری:

اگر ساختمان یا قسمتی از آن،  برای انجام معاملات و اسناد تجاری، حساب بانکی، اهداف حسابداری و یا مدیریت انواع دیگر تراکنش های مالی استفاده شود، می توان آن را به عنوان یک ساختمان تجاری نام گذاری کرد. این مکان ها، شامل دفاتر تجاری، شعب بانک ها، موسسات حرفه ای، مغازه ها و فروشگاه ها، رستوان و فست فود، کافه و … هستند .

ساختمان بازرگانی:
برای دفتر املاک، فروشگاه ها و یا نمایشگاه های فروش کالاهای تجاری خرد یا عمده فروشان استفاده می شوند. ساختمان هایی با امکانات اداری و خدماتی که برای انجام تجارت مناسب باشند.

ساختمان صنعتی:
به منظور جمع آوری  و یا پردازش محصولات مورد استفاده قرار می گیرند، به عنوان مکان های صنعتی شناخته می شوند. واحد ها متشکال از : واحدهای تولیدی، کارخانه های مونتاژ یا سر هم کردن، نیروگاه ها، پالایشگاه های نفت، کارخانه های گازی، لبنیات، آزمایشگاه ها و …  تقسیم میشود.

ساختمان های ذخیره سازی:
اگر یک ساختمان و یا قسمتی از آن به منظور ذخیره کالاها یا انبار وسایل، اموال و …. مورد استفاده قرار گیرد، به عنوان ساختمان ذخیره سازی دسته بندی می شود که متشکل از  سردخانه ها، واحدهای ذخیره غلات، انبارها، اصطبل، انبارهای حمل بار، مخازن ترانزیت، آشیانه ها، پایانه های کامیون، گاراژ های عمومی و … طبقه بندی می شوند.

ساختمان عمده فروشان:
شامل تأسیساتی می باشند که به طور جزئی  یا کامل برای تجارت و یا تولید عمده استفاده می شوند. عمده فروشی ها، از ساختمان های بارخانه و یا انبار خود، برای ارائه خدمات حمل و نقل کامیون استفاده می کنند.

ساختمان ها با کاربری مختلف:
به منظور کاربری های مسکونی و همچنین برای انجام فعالیت های غیر مسکونی مورد استفاده و سکونت قرار می گیرند.

ساختمان های پرخطر:
بیشتر به دو مجموعه تقسیم می شوند که شامل :

۱-ساختمان‌های مورد استفاده برای تولید، پردازش، جابجایی یا ذخیره سازی مواد رادیواکتیو، مواد منفجره با قابلیت اشتعال سریع با/بدون پتانسیل تولید دودهای مسموم یا انتشار گازهای قابل انفجار

۲-برای تولید، پردازش، ذخیره مواد مورد استفاده قرار می گیرند. احتمال وجود مواد قلیایی، سمی یا مضر در آنها وجود دارد. از جمله اسیدها یا مواد شیمیایی دیگری که تولید دوده های منفجره می کنند. مخلوط موادی که قادر به تجزیه مواد در ذرات ریز هستند و باعث اشتعال خودبخودی می شوند.

ساختمان مجزا:
این بنا از قسمت های مختلفی تشکیل شده اند که عبارتند از از سقف و دیوارهایی که از به صورت ساختمان های جاگانه و دارای محوطه باز در محدوده آن می باشند.

ساختمان های نیمه جدا شده با دیوار مشترک:

این بنا ها، از سه طرف با ساختمان همجوار مجزا بوده  و دارای محوطه بازی است که از سه طرف محصور شده است . (فضاهای باز به عنوان قسمت جدایی‌ ناپذیر خانه، محسوب می شود).

ساختمان های آسمان خراش چند طبقه و یا بسیار بلند:

این بنا ها، از از ارتفاع بیش از ۴ طبقه ساخته شده اند و بدون  چارچوب زیر بنا و یا ۱۷,۵ متر (با  چارچوب زیر بنا) بالاتر از سطح متوسط زمین می باشند. این ساختمان ها عموما دارای پله فرار و سیستم شوتینگ زباله می باشند.

زاغه ها:
این بنا ها، از سطح کیفیتی پایینی برخوردار بوده و از شرایط سکونتی بدی برخوردار می باشند. کمبود بهداشت و تهویه نامناسب از شرایط مشهود این ساختمان ها می باشد. زاغه ها، طبق قوانین توسط یک مقام ذی صلاح قابل برچسب گذاری می شوند.

ساختمان های ناامن:
از نظر ساختار ضعیف بوده وهمچنین ناامن، غیر بهداشتی و  آلوده می باشند. این بنا ها، از امکانات  مناسبی برخوردار نیستند و خطرات آتش سوزی و دیگر خطرات مرگ باری برای انسان در پی خواهد داست . با توجه به کاربری آن، می تواند خطری برای امنیت، سلامتی ساکنان در پی خواهد داشت. طبق مقررات دولتی، این ساختمان ها باید طبق دستورالعمل مراجع ذی ربط، در صورت امکان، مرمت ونوسازی شوند در غیر این صورت، تخریب می شوند.

ساختمان VIP:
این نوع بناها مجموعه ای همه جانبه می باشد که شامل ساختمان مونتاژ، صنعتی، عمده فروشی،  پر خطر، هتل ها، خوابگاه ها وهمچنین بناهایی با تهویه مطبوع مرکزی که بیش از ۱۵ متر ارتفاع و بیش از ۶۰۰ متر مربع مساحت داخلی دارند، می شود.

پارکینگ چند طبقه:
این بناهای معماری، معمولا  دو یا چندین طبقه در زیرزمین و دو یا چند طبقه در روی زمین می باشند که به منظور پارکینگ اتومبیل، دوچرخه و سایر وسایل نقلیه موتوری قابل استفاده می باشد.